O wee als je te laat komt!
Door: Henk Jan
Blijf op de hoogte en volg Anja en Henk Jan
25 Augustus 2011 | China, Chengdu
Vandaag hebben er zich Koreanen gemeld. Het nationale team tot 21. De Kimmetjes en Ho's vliegen nu door de zaal (ja, dit zijn echt koreaanse namen). De chinezen in de groep kijken bij nieuwe spelers altijd gretig naar wat ze allemaal kunnen en dus werden er potjes gespeeld om ze te testen. De meeste wedstrijden werden gewonnen door de chinezen (hoe kan het ook anders).
Na de training meldde Li (speler) zich bij Wang (coach) en rapporteerde gedetailleerd over de zwakke plekken van de spelers. Li legde mij uit dat ze 'boven tafel' geen 'actie' op de bal maakten waardoor ze erg gevoelig zijn voor een service met veel effect.
Het blijft me toch verwonderen dat een spelersgroepje van een stadsselectie niet alleen sterker zijn dan leeftijdsgenoten van het nationale team van een ander land, maar ook nog eens qua kennis haarfijn het hoe en wat uit kunnen leggen.
Waarom kunnen 'wij' dat niet? In Nederland is tafeltennis niet zo groot, maar je zou verwachten dat we de sport in elk geval moeten kunnen begrijpen. Ik denk dat dit voor een groot gedeelte te maken heeft met de beleving van de sport. De spelersgroep hier zijn professional. Vanaf jongs af aan trainen ze minimaal 40 uur per week. En de discipline wordt er letterlijk in geslagen. Tijdens mij vorige trip naar Chengdu was ik getuige van een coach die een jongetje een paar keer met zijn vuist tot bloedens aan toe in zijn gezicht sloeg (alle anderen moesten er om lachen). Deze keer zijn er zweepslagen uitgedeeld waar iedereen bij moest kijken (lachen). Het is natuurlijk logisch dat je zo gestraft wordt als je stiekem met een extra balletje speelt of 10 minuten te laat op de training komt...
Anja vroeg zich af waarom de coaches zich niet afvragen waarom iemand te laat komt ('misschien heeft hij wel helemaal geen zin?'). We hebben het hier over gehad en zijn het er beide over eens dat (naast het feit dat we dit verafschuwen) dit niet bij kan dragen de ontplooing van iemand.
Maar, om even controversieel te worden: moet dat wel? In dit gedeelte van China is het al heel wat als je 'iets' doet. Tafeltennisen betekent: onderdak, eten en een beetje verdienen. En zolang de coaches zorgen voor gezag blijft iedereen zijn stinkende best doen. Omdat de spelers toch wel blijven, resulteert dit in een gemaakte maar technisch perfecte speler.
In Nederland is de motivatie vaak omdat het leuk is om te winnen. En als we gaan verliezen.. doen we toch wat anders?!
Ik bekijk het maar als een zakelijke transactie: de robotchinezen doen hun werk goed voor mij. Ik ben in bloedvorm! (en ik vind het leuk - LOVE IT!!)
Groet,
Henk Jan
PS: Gemoedelijk is het zeer zeker wel. Regelmatig zie je de spelers een medespeler helpen of hem even een arm op de schouder leggen.
(filmpje komt er aan..)
Na de training meldde Li (speler) zich bij Wang (coach) en rapporteerde gedetailleerd over de zwakke plekken van de spelers. Li legde mij uit dat ze 'boven tafel' geen 'actie' op de bal maakten waardoor ze erg gevoelig zijn voor een service met veel effect.
Het blijft me toch verwonderen dat een spelersgroepje van een stadsselectie niet alleen sterker zijn dan leeftijdsgenoten van het nationale team van een ander land, maar ook nog eens qua kennis haarfijn het hoe en wat uit kunnen leggen.
Waarom kunnen 'wij' dat niet? In Nederland is tafeltennis niet zo groot, maar je zou verwachten dat we de sport in elk geval moeten kunnen begrijpen. Ik denk dat dit voor een groot gedeelte te maken heeft met de beleving van de sport. De spelersgroep hier zijn professional. Vanaf jongs af aan trainen ze minimaal 40 uur per week. En de discipline wordt er letterlijk in geslagen. Tijdens mij vorige trip naar Chengdu was ik getuige van een coach die een jongetje een paar keer met zijn vuist tot bloedens aan toe in zijn gezicht sloeg (alle anderen moesten er om lachen). Deze keer zijn er zweepslagen uitgedeeld waar iedereen bij moest kijken (lachen). Het is natuurlijk logisch dat je zo gestraft wordt als je stiekem met een extra balletje speelt of 10 minuten te laat op de training komt...
Anja vroeg zich af waarom de coaches zich niet afvragen waarom iemand te laat komt ('misschien heeft hij wel helemaal geen zin?'). We hebben het hier over gehad en zijn het er beide over eens dat (naast het feit dat we dit verafschuwen) dit niet bij kan dragen de ontplooing van iemand.
Maar, om even controversieel te worden: moet dat wel? In dit gedeelte van China is het al heel wat als je 'iets' doet. Tafeltennisen betekent: onderdak, eten en een beetje verdienen. En zolang de coaches zorgen voor gezag blijft iedereen zijn stinkende best doen. Omdat de spelers toch wel blijven, resulteert dit in een gemaakte maar technisch perfecte speler.
In Nederland is de motivatie vaak omdat het leuk is om te winnen. En als we gaan verliezen.. doen we toch wat anders?!
Ik bekijk het maar als een zakelijke transactie: de robotchinezen doen hun werk goed voor mij. Ik ben in bloedvorm! (en ik vind het leuk - LOVE IT!!)
Groet,
Henk Jan
PS: Gemoedelijk is het zeer zeker wel. Regelmatig zie je de spelers een medespeler helpen of hem even een arm op de schouder leggen.
(filmpje komt er aan..)
-
26 Augustus 2011 - 06:28
Anja:
Gekke Chinezen.. Ja, ze zijn echt robots en moeten leren tafeltennissen, hun persoonlijkheid is niet belangrijk. Nog maar 10 dagen liefje; lekker broodje kaas!!!
Dikke kus -
26 Augustus 2011 - 18:51
Harold:
Hé HJ,
Bij ons heeft zich vanavond ook een koreaantje gemeld.
Ze heet Kia Picanto, weegt 836 kilogram en is vanaf haar geboorte al blauw... mettalic.
Mooi dat je in bloedvorm raakt en leuk om je verhaaltjes te lezen.
Volgende keer iets over het weer en het eten?
Oja, Noorderzon is dit jaar weer freaking awe-some... ^poking your eyes out^ :)
Groeten.
HG -
27 Augustus 2011 - 00:39
Henk Jan:
@Harod, zo dat is een flinke bevalling geweest. Maar mooi dat ie zp'n metallic kleurtje er aan overgehoduen heeft. Hoef je hem niet neer op te poetsen :)
Ik zal es kijken of ik wat inspiratie kan halen uit rijst met snot -
28 Augustus 2011 - 12:40
Jouri En Annechien:
Motivatie door middel van fysiek geweld zijn wij inderdaad niet gewend :-)
Maar goed om te lezen dat je lekker aan het trainen bent en dat Anja zich ook nog steeds goed vermaakt!
Wij zijn weer thuis in NL. Maximaal regen, dus blijf nog maar ff weg :-)
Mzls
Jouri en Annechien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
